Reus snurkt soundtrack (Bron Efteling bv)

In de Efteling is het de vierentwintigste uitbeelding op de route in het Sprookjesbos, tussen het openluchttheater en Repelsteeltje. Deze uitbeelding, gebaseerd op het verhaal van Perrault en ontworpen door Ton van de Ven, werd in 1998 toegevoegd in wat tot dan ee
n deel van de oude Siertuin was. De uitbeelding in het Sprookjesbos wordt vaak aangeduid als
Klein Duimpje en de Reus
, of, zoals op het wegwijsbordje, De Reus en Klein Duimpje. De figuur van Klein Duimpje is al in de Efteling aanwezig sinds de vroege jaren vijftig op de
prullenmanden.

Geschiedenis
 

Mogelijk alternatief ontwerp door Van de Ven
Het sprookje van Klein Duimpje werd in 1998, samen met Repelsteeltje, toegevoegd aan het Sprookjesbos. De komst van de twee uitbeeldingen markeerde de eerste uitbreiding van het Sprookjesbos sinds de Trollenkoning, tien jaar eerder. Sinds 1998 wordt het Sprookjesbos frequenter uitgebreid dan in de dertig jaar daarvoor. Ondanks dat de reus de derde van de Efteling is, na Langnek en Djinn, meent Peter Koppelmans in de documentaire 50 Jaar Sprookjes in de Efteling dat er behoefte was aan "een echte reus in het Sprookjesbos".
In het in 2019 verschenen sprookjesboek En ze leven nog lang en gelukkig (ook bekend als het 'Groene sprookjesboek') duikt bij de tekst van Klein Duimpje een tot dan toe bij het publiek nog onbekende tekening van Ton van de Ven voor een soortgelijke reus op, maar dan leunende op een stads- of kasteelpoort. Mogelijk betreft dit een alternatief ontwerp voor het sprookje.
De reus kwam te liggen aan een speciaal daarvoor aangelegd nieuw pad op de Sprookjesbosroute, in een gebied dat daarvoor nog toebehoorde aan de Siertuin. Hiervoor moesten enkele drastische aanpassingen aan de omgeving worden gemaakt. Het wandelpad richting het kasteel van Doornroosje, dat achter Klein Duimpje ligt, werd iets verlegd. Een zijpaadje met een rij dennenbomen en bankjes dat rechts van dit pad liep werd verwijderd. Tussen het pad en de vroegere Siertuin werd een heuvel aangebracht en nieuwe begroeiing geplant. Het pad vanaf het Herautenplein, langs de Indische Waterlelies en het nieuwe openluchttheater, richting de Vliegende Fakir, werd tevens iets verlegd. Bij de uitgang van de Indische Waterlelies kwam een kruispunt met links een pad naar de Fakir en rechtdoor naar de Reus. Tevens kwamen er nieuwe
Muzikale Paddenstoelen.

Het tafereel is ontworpen door
Ton van de Ven, die ook het geluid van de reus heeft 'ingesnurkt'. Het is mede door
Karel Willemen gemodelleerd. De uitbeelding van de reus kenmerkt zich door een voor het Sprookjesbos ongebruikelijk kleurenpalet met zachte pasteltinten, en het materiaalgebruik zorgt voor een weinig realistische aanblik.