Laat je verwonderen door deze mysterieuze terugblik van toen 

Eigen muziek compilatie 

De ingang van het attractiepark ze hebben verschillende soorten style gehad ! In 1996 kwam er het Huys met de vijf zintuigen waarvan alles is ondergebracht kassa’s , Gastenservice ,toiletten en souvenirswinkel Efteldingen ook is er vlakbij een hondenkennel .

Het Waterorgel (te bekijken en beluisteren van 1966 tot 2010) was een attractie die bestond uit een 'dansende' fontein in een hal van het Carrouselpaleis. Door middel van bewegende spuitstukken werd water op de maat van de muziek omhoog gespoten en belicht met gekleurde spots. Van 1979 tot de sluiting van de attractie werd de muzikale omlijsting verzorgd door een album van het accordeonduo De Kermisklanten.

In eerste instantie werd het Waterorgel gebouwd voor de paleisvijver van een Afrikaans stamhoofd. Toen de koop niet doorging kon de Efteling het Waterorgel voor een klein prijsje overnemen. De attractie werd geopend in 1966 in een ruimte achter de Stoomcarrousel die voorheen dienst deed als schuilloods en rolschaatsbaan .

De show van het Waterorgel bestond uit twee delen, onderbroken door een pauze. De twee delen werden muzikaal omlijst door potpourri's van het accordeonduo De Kermisklanten, dat bestond uit Henny van Voskuylen en Coby Mol, van het album 28 Hitmelodieën uit 1979:

  • Potpourri YMCA/Casanova/Hooray Hooray/Oh Me Oh My/In the Navy
  • Potpourri Het Kleine Café aan de Haven/Twee Reebruine Ogen/Als de Klok van Arnemuiden/Aan het Strand Stil en Verlaten

(Bron :Efteling muziek waterorgel / De Kermisklanten.)

1.Langnek eerste versie , 2.Roodkapje in de openlucht , 3.Kikkerkoning eerste versie ,4. Kogeloog met wesp op de neus borstbeeld met vijvertje 5.De Dansende Dolfijn , 6.Chinese nachtegaal eerste versie en Sneeuwwitje uit de begin jaren

Deze sprookjes zijn aangepast of verwijderd 

 

Het Efteling Sprookjesbos :

De opening van het Sprookjesbos vindt plaats op 31 mei 1952, waarbij de poorten zonder enig ceremonieel worden geopend. Op dat moment zijn er tien uitbeeldingen gerealiseerd. Het Kasteel van Doornroosje is het eerste sprookje op de route, echter zonder interieurs of bewoners, die zouden een jaar later volgen. Daarna volgen de paddenstoelen van het parcours waar kinderen doorheen kunnen lopen. Wel aanwezig zijn enkele muzikale paddenstoelen langs het zandpad. Langnek is ook vanaf de eerste dag aanwezig, zij het met een ander uiterlijk en zonder vertelling of horecapunt.

De route gaat dan naar rechts waar de Chinese Nachtegaal op zijn tak zingt tegen een muur met oosterse dakpannen. Verderop in het bos is de Sprekende Papegaai te vinden. Al vanaf het begin wordt deze uitbeelding "Het Stoute Prinsesje" genoemd, naar een sprookje dat Peter Reijnders speciaal bij deze technisch verbluffende uitbeelding bedacht. Dan komen we aan bij de put van Vrouw Holle. Het zandpad komt dan bij een betegeld plein waar een huisje staat met een dak van stro. Hiernaast is Kleine Boodschap te vinden met achter hem een toilet. Op het plein is in een grot met een kleine afgebrokkelde toren Sneeuwwitje te zien in haar glazen kist met zeven beeldjes van dwergen om haar heen en een spiegel als vijvertje. Op het Herautenplein staat de fontein van de Kikkerkoning en achterin is in een hoek een toren met een klok te zien. Langs een kasteelmuur staan aan iedere zijde drie herauten stokstijf met een trompet aan hun mond. Het tafereel beeldt De Magische Klok uit, ook een verhaal van Peter Reijnders .

De Indische Waterlelies heks heeft van 1966 tot heden verschillende metamorfoses gehad 

Smulpaap 

In 1961 opende de smulpaap op het Anton Pieckplein achter de Anton Pieck molen . Het Assortiment was vooral Friet ,frisdrank en snacks en had een sfeervol Anton Piecks sfeertje ook was er een automatiek en een terrasje overdekt onder de naam Piet smeerpoets .

In 2003 kreeg het Anton Pieckplein een gehele nieuwe opzetting qua gebouwtjes horeca enz ook de Smulpaap kreeg een andere Anton Piecks horeca bestel huisje balie plus automatiek . Het assortiment is gelijk gebleven als toen .

In 1999 zag het Anton Pieckplein er nog zo uit ( Jeepmolen en het zwembadje zijn enkel verdwenen uit het park . De Olifant kun je met geluk bewonderen bij Villa Pardoes ) op het oude gedeelte had je ook een waterspelletje bij het achterste gedeelte !

In 2003 is echter de oude situatie op de schop gegaan en is het zoals het nu nog steeds is .

 

1984 opende Carnaval festival met Jokies Prettttneus kroeg in de wachtrij en de kikkerfontein op het plein de fontein was van 1984 tot 1987 te zien ! Beide zaken zijn verwijderd enkel 1 kikker is nog te bewonderen in het Efteling museum

 

 

 

 

 

 

Loeki de Leeuw is een brokkenpiloot die bekendheid verwierf door decennialang de mascotte te zijn van de STER-televisiereclames. Tussen 2005 en 2012 fungeerde hij als gastheer van Carnaval Festival.

 

 

 

In 1981 opende - samen met de Python- horecapunt De Kurketrekker, dat zijn naam natuurlijk dankt aan één van de twee inversie-soorten van voornoemde achtbaan.

Wat het uiterlijk van dit horecapunt betreft; het krullerige, Pieckse exterieur stond in een ietwat vreemd contrast met de kitscherige fifties-decoratie onder de overkapping. De Kurkentrekker beschikte over een ruim terras bij de uitgang van de Pegasus , op de plek waar vroeger de Wankelbrug op uitkwam. Het assortiment was ruim; verschillende soorten snoep en ijs, maar ook hotdogs en popcorn waren hier te verkrijgen.

De Kurketrekker werd begin 2005 gesloopt om plaats te maken voor de nieuwe attractie van 2006, De vliegende hollander.

 

De Likkebaerd is een voormalig fastfoodrestaurant in het Ruigrijk. Het stond vanaf 1984 tot 2009 op de plek waar tegenwoordig Station de Oost te vinden is.

Een likkebaard is een ander woord voor smulpaap. Likkebaarden is het aflikken van je baard of lippen als iets lekker smaakt of als je er lust naar hebt

 

De Pegasus was een houten achtbaan in Ruigrijk, geopend in 1991 aan de rand van de  Kanovijver, op de plek waar nu Joris en de Draak ligt. De beroemde achtbaanontwerper Curtus D Summers ontwierp een echte familieachtbaan die qua baanverloop nergens extreem werd maar niettemin spannend en vermakelijk was. De Pegasus was afgezien van de naam verder niet aangekleed in een specifiek thema.

De baan werd in de zomer van 2009 gesloopt vanwege het afnemende comfort en de stijgende onderhoudskosten van de baan. Op 1 juli 2010 opende de 'vervanger', Joris en de Draak.

 

 

 

 

 

( Draak Edna van racer achtbaan Joris en de draak ) vervanger Pegasus 

 

De baan kwam uit de catalogus van het Zwitserse Intamin AG Het station werd ontworpen door Ton van de Ven, die het geheel zijn Zwitsers/Oostenrijkse setting gaf. Daarmee is de attractie gethematiseerd naar de locatie van de oorspronkelijke bobsleesport. De naam Bob verwijst hier natuurlijk naar. Het woord is afgeleid van het Engelse werkwoord to bob, wat op en neer bewegen betekent. De deelnemers in een bobslee bewegen zich naar voren en achteren op rechte stukken om sneller te gaan. In de attractie was dat vanzelfsprekend niet nodig.

De Bob opende in 1985 en sloot daarmee aan op een serie thrillrides die de Efteling in het begin van de jaren tachtig in het park bouwde om de wat oudere jeugd naar het park te lokken. De attractie was gelegen aan de laan van de Vonderplas naar het piranaplein , naast het Spookslot en achter Pandadroom . De ingang was te vinden tussen Het seylend fregat en het stationsgebouw van de baan. De uitgang lag aan het terras van De Steenbok , naast Tiroler gijs. Van de baan zelf was weinig te zien vanaf de wandelpaden in het Anderrijk. Na de aanleg van de Pardoes promenade in 2000 (en twee jaar later de wachtrij van PandaDroom) was de goot nog het beste te zien vanaf de noordkant.

In oktober 2018 kondigde de Efteling aan dat de Bob zou sluiten vanwege aanhoudende technische problemen. Omdat het attractietype niet meer geleverd werd, moest er een andere oplossing komen. De baan werd in september 2019 gesloopt en vervolgens vervangen door de nieuwe dubbele kinderachtbaan Max & Moritz , te openen in voorjaar van 2020. Het station van de Bob is opgenomen in de nieuwe attractie.

 

 

 

 

Omschrijving

De Bob slingerde zich haast onzichtbaar tussen de bomen naast het Spookslot en PandaDroom en maakte oorspronkelijk een donderend geluid, maar was sinds 1996 - toen de nylon Bob-wieltjes vervangen werden door rubberen exemplaren – juist vrijwel geruisloos. De baan was in hetzelfde kleurenschema geschilderd als de Python: een witte goot met groene pijlers, waardoor de attractie zo min mogelijk opviel in het bos.

Wachtrij en station

 

De ingang was een poort in een verder witte muur, met daarboven twee vlaggenmasten met Zwitserse vlaggen. De wachttijden van de Bob zijn wegens de lage capaciteit van de attractie haast legendarisch: zelfs op rustige dagen kon je gerust een uur lang aanschuiven in de wachtrij, die zich in het bosachtige binnengebied van de baan bevond, omsloten door een houten overkapping. De wachtrij kwam via een houten trap in het station uit. De verder weinig aangeklede opstapruimte met controlehok in de hoek, had twee achter elkaar gelegen plaatsen waar in- en uitgestapt kon worden en informatieborden, uitgevoerd in de stijl van de attractie. Er waren tevens twee koekoeksklokken te vinden, enkele ski's en een houten kar met takken. Via de grote halfronde ramen had men een goed zicht op het pad en het pleintje voor het stationsgebouw. Er draaide après-ski-muziek.

De baan

 

Bezoekers namen plaats in bobs waarin ruimte was voor zes personen. De zitplaatsen waren de eerste twintig jaar, net als in 'echte' bobs, achter elkaar gepositioneerd, maar in latere jaren namen bezoekers twee aan twee naast elkaar plaats. Men zoefde na een lifthill van 22 meter hoog in een duizelingwekkende vaart naar beneden de 524 meter lange baan in, waarbij de bob zich ook in laterale richting manifesteerde: de bobs konden een zijwaartse hoek tot wel 80 graden maken. Hierbij werd een maximale snelheid van 60 kilometer per uur bereikt.

Tijdens de rit was naast de baan eigenlijk uitsluitend de bosachtige omgeving te zien, waarin de rit goed was ingebed. Enige zichtbreker was dat halverwege de 'hamburgerdoos' van PandaDroom gepasseerd werd. Tijdens de rit kwam je drie keer tot stilstand op een remvlak, waar de bobslee in geholpen werd door een geleiderails, om vervolgens weer een afdaling te maken. Het einde naderende werd er een actiefoto gemaakt, om vervolgens na een rit van ongeveer 2 minuten (naar gelang er gewacht moest worden voor de lift) weer het station binnen te rijden.

Uitgang

 

Het looppad vanaf het station naar de uitgang.

 

Bij het uitstappen liep je de rangeer- en onderhoudsplaats voor de bobsleeën voorbij en een deur voor personeel, die leidde naar een trap naar een kantoortje op de tweede verdieping van het gebouw. Daar was ook een balkon voor gebruik door het personeel. De uitgang van het station was een lange hellingbaan die, om al te grote versnelling te voorkomen, halverwege twee plateautjes met een verschuiving kende. Beneden was nog de actiefotoverkoop en via een de draaihekjesverliet men de attractie tussen Tiroler gijs en de steenbok 

Zomer en winter

De Bob was één van de weinige attracties in de Efteling die altijd sloot bij slecht weer. Tijdens de winter Efteling werd de baan, paradoxaal genoeg, gesloten als de temperatuur te ver onder nul zakte. In vroeger jaren wilde de Efteling de baan nog wel eens open houden tijdens regen en kou. In dat geval was een ritje in de Bob een spectaculaire onderneming, omdat de sledes dan vervaarlijk over de natte baan zwiepten. Sinds een remincident in augustus 2017 werd de Bob gesloten bij regen.

Tijdens zomeravonden was de attractie in het donker te doen, waarbij lampjes langs de lifthill hingen en enkele bomen met kleuren verlicht waren, wat de rit een heel andere sfeer gaf. Tijdens de winter zijn de bomen kaal en waren het Spookslot en Fata Morgana beter te zien.

Geschiedenis

De eerste plannen

 

 

Met de introductie van de ruigere attracties als de Python en wildwaterbaan pirana ontdekt de Efteling dat er nog meer uit deze jongeren-doelgroep te halen valt. Men gaat op zoek naar nóg een achtbaan en bekijkt verschillende opties. Men wil wel graag wederom de eerste zijn met een bepaald type attractie. Er wordt gekozen voor een bobbaan en de Efteling heeft twee keuzes: een bobbaan van Mack rides met een treintje van bobs óf een versie van Intamin met losse bobs die zich los in de goot begeven. De Efteling kiest voor de laatste, omdat deze het meest het gevoel van een bobvaart benadert.

De Efteling heeft de eerste ideeën voor een bobslee in het park al veel eerder. Toen werd er aangeklopt bij Mack, die een voorstel hadden voor een baan met een houten glijgoot. De Efteling besluit dat de attractie wel mooi in het park zou passen, maar technisch en praktisch niet haalbaar zou zijn. MACK is momenteel de wereldwijde marktleider op het gebied van bobslee-attracties (met hun variant waarbij de karretjes aan elkaar de goot door glijden), maar het idee voor de houten glijgoot wordt pas in 2006 opgepikt door het park Knoebels in Pennsylvania. Die houten bobslee, Flying Turns, opende na jaren vertraging in oktober 2013.

De Efteling stapt voor de realisatie van hun bobslee naar Intamin, die al eerder de Piraña leverde. Het Zwitserse attractiebedrijf heeft dan hun eerste bobslee een jaar eerder gebouwd in Six Flags Magic Mountain, Sarajevo Bobsleds. Deze baan verhuist na twee jaar al naar Six Flags Over Texas, het park waar de eerste wildwaterbaan van Intamin staat. De baan wordt dan Avalanche Bobsleds genoemd, en een jaar later, in 1987 weer hernoemd naar La Vibora.

In eerste instantie zou de Bobbaan geplaatst worden op de plek waar tegenwoordig Joris en de draak staat, maar de Efteling vreesde voor teveel geluidsoverlast en de bijbehorende klachten en directievoorzitter Ge Rieter besloot de attractie op een plek midden in het park te bouwen een gebied dat tot dan toe onbebouwd was en was aangeduid als ' Eikenbosje  Voor de bouw van de Bob moest ook de naastgelegen veldje het veld ruimen.

De bouw

 

Bouw baan en station

 

Tijdens de graafwerkzaamheden stuitte men op botten en een schedel. Omdat er misschien wel sprake was van menselijke resten, werd de politie erbij gehaald. Marc Taminiau vroeg de agent of hij dacht dat dit inderdaad het geval was. Deze vroeg hem op zijn beurt: "Wanneer wilt u dat de attractie klaar is?", "Met Pasen natuurlijk," zei Taminiau. "In dat geval is het een dooie hond," zei de politieman daarop

 

 

De opening

De Bob opende op 4 april 1985. In de folder van dat jaar werd de attractie aangeprezen met de slogan "Kom wintersporten in de zomer", waarbij de nadruk kwam te liggen op het feit dat het attractietype gebaseerd is op een wintersport. Dat was ook te merken aan de aankleding van de bobsledes zelf en de bebording in en om de attractie. Links van de ingang van de attractie stond met grote turquoise-met-oranje letters BOB te lezen.

 

 

Bron ( foto’s : Eftelwesley )

 

 

In het openingsjaar 1984

 

Op een oppervlak van 400 vierkante meter glijden 23 platte scheepjes met mast met een variabele snelheid over woelige baren. De bootjes rijden over een cirkelvormig spoor met een doorsnede van 18 meter op wieltjes die vervaardigd werden uit polyurethaan, waardoor de attractie bijzonder zacht gaat en geluidloos is. Tijdens de rit maken de bootjes golvende zijwaartse en voorwaartse bewegingen van anderhalf tot tweeëneenhalve meter. In het midden staat een acht meter lange, uit het water oprijzende grijze walvis die een waterstraal de lucht in spuit, waarop een piraat met paraplu balanceert. De walvis draait in tegengestelde richting van de koggen.

De attractie heeft ƒ 1,5 miljoen gekost en heeft een doorvoercapaciteit van ruim 700 personen per uur. De attractie wordt bediend door één personeelslid en werkt een standaard programma af dat zo'n twee minuten duurt. De medewerker kan het programma eerder handmatig beëindigen, maar dan stoppen de koggen in de regel niet op hun startpositie.

Toekomst

In het groenplan dat tussen 2004 en 2008 in het park werd uitgevoerd, was aanvankelijk ook een plan bedacht voor een herinrichting van het Ruigrijkplein, waarbij de Polka Marina aan een grote vijver zou komen te liggen, samen met de Halve Maen en de Oude tuffer. Dit plan van MTD Landschapsarchitecten werd echter door de Efteling afgekeurd.

Vanaf de aankondiging van Station De Oost dat in 2009 geopend werd, gaan er geruchten dat de Polka Marina moest verdwijnen van deze plek.De reden zou de onhandige ruimtelijke positionering zijn ten opzichte van het nieuwe horecapunt, waar de draaimolen pontificaal voor staat: hij verstoort het zicht op het stationsgebouw vanaf het plein, en tegelijkertijd het vrije zicht vanaf het nieuwe terras. Er werd onder andere gedacht aan een nieuwe plek op het oude kinderspoor-terrein naast het Lavenlaar. Het blijft daarna een tijdje stil, maar in de zomer van 2020 komen er geruchten over het einde van de attractie. Ze zou technisch afgeschreven zijn en bij plannen voor een herinrichting van het Ruigrijkplein geen plek hebben. Concreet zou Polka Marina ultimo 2020 moeten sluiten!

Nieuws Polka Marina zal na 36 jaar verdwijnen uit de Efteling. 🐳

Nieuw vanaf zomer 2021: speelbos Nest!

13 oktober 2020

In de zomer van 2021 opent Nest!: een speelbos met verschillende speelmogelijkheden voor álle kinderen, met of zonder een zichtbare of onzichtbare beperking.

.

(Bron foto: de Efteling )

Voorbeeld HTML